Taktyki przemysłu tytoniowego dotyczące przeciwstawiania się skutecznej kontroli tytoniu.

Taktyki przemysłu tytoniowego dotyczące przeciwstawiania się skutecznej kontroli tytoniu:

  • Pozyskiwanie informacji – monitorowanie instytucji i organizacji kontrolujących wyroby tytoniowe. Określanie społecznych trendów w celu przyszłego dostosowania produktu do wymagań konsumenta (jakość produktu, skuteczność reklamy, przekaz).
  • Public Relations – wykorzystanie mediów do kształtowania opinii publicznej poprzez promowanie stanowisk sprzyjających przemysłowi tytoniowemu.
  • Finansowanie działalności politycznej – pomoc w pozyskiwaniu głosów oraz ?legislacyjnych przysług? ze strony polityków.
  • Lobbing – praktyki kontaktowania się z politykami mającymi wpływ na ustawodawstwo (wywieranie wpływu na procesy polityczne).
  • Doradztwo – zatrudnianie rzekomo niezależnych ekspertów krytykujących narzędzia kontroli przemysłu tytoniowego.
  • Finansowanie badań – stworzenie wątpliwości co do dowodów naukowych dotyczących szkodliwości palenia papierosów.
  • Formowanie sojuszy – mobilizowanie rolników, sprzedawców detalicznych, agencji reklamowych, członków organizacji i grup przeciwstawiających się podatkom akcyzowym w celu wywarcia wpływu na procesy legislacyjne.
  • Zastraszanie – zastraszanie osób i organizacji wspierających działania mające na celu kontrolę wyrobów tytoniowych (wykorzystywanie prawnej i ekonomicznej siły jako środka nękania).
  • Filantropia – pozyskiwanie sojuszników (poprzez ?kupowanie?) i zdobywanie społecznego poważania wśród środowisk artystów, sportowców, filantropów oraz grup kulturowych.
  • Społeczna odpowiedzialność biznesu – wspieranie działań charytatywnych jako skuteczny sposób stworzenia wizerunku przyjaznej firmy. Nawiązanie współpracy z organizacjami działającymi w obszarze ochrony zdrowia.
  • Zapobieganie paleniu papierosów wśród młodzieży i programy edukacyjne dla sprzedawców – zaprezentowanie się jako jedna ze stron opowiadających się za działaniami zapobiegającymi paleniu papierosów wśród dzieci i przedstawiającymi palenie jako wybór dorosłego człowieka.
  • Spór sądowy – kwestionowanie prawa i zastraszanie przeciwników przemysłu tytoniowego.
  • Przemyt – podważanie polityki akcyzowej i marketingowej oraz ograniczeń w handlu. Skutkiem jest uzyskanie lepszych wyników finansowych przez koncerny tytoniowe dzięki sprzedaży większej ilości papierosów.
  • Umowy międzynarodowe – kwestionowanie legalności proponowanych przepisów  dotyczących narzędzi kontroli tytoniu.
Taktyki przemysłu tytoniowego 02

Materiał opracowano na podstawie: Tobacco industry interference with tobacco control, WHO 2008.